iki insan birlikte değişirken birbirilerinin değişmiş hallerini beğenme ihtimalleri olduğu gibi, beğenmeme ihtimalleri de olabiliyor. bi taraf diğerinin değişmiş halini beğenip, diğer taraf beğenmezse kalpler kırılıyor. iki taraf birden beğenmezse de kalpler kırılıyor ama ilki kadar değil. iki taraf da beğenirse hayat ne kadar da güzel...

çünkü bazen elimizden bir şey gelmiyor

ama boğazımızda bir şey düğümlenebiliyor.

sonra

hayal ettiklerinizle yaşadıklarınıza bakıyorsunuz

paralel bile değiller.

bunların hepsi

birbiriyle alakalı şeyler tabii.

eğer bisküvimiz bitmeseydi

çay içecektim.

eğer üşenmezsem

yemek yiyeceğim.

niye bana blogspot tumblr'dan daha havalı gelmeye başladı lan?

niye öyle oldu ki?

bugün kar yağdı.

ama suluydu.

kansızım.

hep üşüyorum.

10 gün sonra falan istanbul'a gideceğim.

merhaba.

okula sadece yarınki sınava girip giremeyeceğimi öğrenmek için gidiyorum. girip giremeyeceğimi bilmesem içim yanmayacak ama devamsızlık hakkım bittiği için gitmek zorundayım ve sınava girip girmeyeceğimi bilmiyormuş gibi yapayım ki kafalar rahat olsun değil mi?

son olarak, pre-intermediate seviyesinde kelime oyunu oynarken hırslanıp kızaran ve gözleri dolan ve feysbuk iletisinde yarınki ECA sınavı için herkese başarılar dilemek isteyen sınıf arkadaşımın iletisine "arkadaşlar yarınki ESA sınavında herkese başarılar dilerim :)))" yazmasından bahsedeyim diyecektim ki cümleme bir göz attım, zaten bahsetmişim. ESA nedir güzel kardeşim?