25 Nisan 2009 Cumartesi

ben küçükken.

küçükken babam her gece odamıza gelir,bize dua ettirirdi.o söylerdi,biz tekrarlardık.
+allah'ım
-allah'ım
+bizlere
-bizlere
+sağlık,sıhhat afiyet ver.soframıza bereket ver.ailemize huzur ve saadet ver.milletimizi,memleketimizi,tüm dünyadaki tüm inananları koru.yaşlılara,hastalara fakirlere,yoksullara sen yardım et.bosna-hersek'teki,çeçenistan'daki,azerbaycan'daki,filistin'deki,tüm dünyadaki tüm inananları koru.yaşlılara,hastalara,fakirlere,yoksullara sen yardım et.amin.
-amin.
babam odadan çıkınca dua şöyle devam ederdi
-babam bize paten alsın allam amin.

ablam 10 yaşındaydı,ben 6.
sitede paten modası başlamıştı ve paten sahibi çocuklar giderek artıyordu.bizimse patenimiz yoktu ve terliklerimizi paten gibi hayal edip kaymaya çalışıyorduk.ablam sünger terliklerin daha iyi kaydığını keşfettiğinde sünger terliği ayağımızdan çıkarmaz olmuştuk.
paten kayan çocuklar hava atardı,biz de havamızı alırdık.

o yaz patenlerimiz alındı.ablamın "benim de patenim var,ben de çocuğum" diye şarkı söylediğini çok net hatırlıyorum.
biz paten kayarken bizi izleyen sünger terlikli çocukları hiç düşünmüyordum.
mutluydum.
patenlerim vardı 
ve tanrı beni seviyordu.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder