kutlu olsun.

sevgili anneciğim

bahçemizdeki ağacın son yaprakları da çiçek açtı mı anne?çok merak ediyorum ağacımızı.burası çok güzel,insanlar dostça.misafir olduğum aile bana çok iyi bakıyor.yani endişelenme,ben çok iyiyim,mutluyum.

burada beni 23 nisan törenlerine götürdüler.çok eğlenceliydi.benim ailem bana kırmızı bir balon ve çilekli dondurma aldı.ama balonum eve gelince patladı,çok üzüldüm.törende çok güzel gösteriler yapıldı.dünyanın her tarafından toplanmış,rengarenk kıyafetler içindeki çocuklar sevinç ve coşkuyla şarkılar söyleyip oyunlar oynadılar.filistin'den gelen diğer çocuklarla birlikte biz de şarkılar söyledik,oyunlar oynadık.ama hüzünlü,buruk bir sevinçle...

tören alanında başları dik yürüyen askerler gördüm.ama bu askerler bizdeki gibi etrafa ateş etmiyordu.insanlar korkuyla sağa sola kaçışmıyor,aksine gururla ve coşkuyla alkışlıyorlardı selam veren askerlerini.tanklar yürüyordu tören alanında.üstlerinde yine dimdik durup selam veren subaylar vardı.ama bu tanklar evleri yıkmaya gelmemişti,bayrama katılıyorlardı.gökyüzünde uçaklar müthiş akrobasi hareketleriyle kalabalıkları coşturuyor,arkalarında sisten izler bırakarak sonsuz ufuklara doğru uçup gidiyorlardı.ve bu uçaklar da bizdeki gibi ateş ve ölüm yağdırmıyordu insanların üzerine ve insanlar korkuyla değil gururla seyrediyorlardı onları...

törenden sonra hep birlikte anıtkabir'e gittik.orada 23 nisan'ı çocuk bayramı ilan eden Atatürk yatıyordu.o'na içimden teşekkür ettim,ve dua ettim.kendinden sonra ne kadar güzel bir millet bırakmıştı Atatürk.

daha sonra beni kocatepe camii'ne götürdüler.orada insanlar her an kurşunlanacağım korkusuyla değil ibadet coşkusuyla namaz kılıyorlardı.ne güzel bir yerdi kocatepe cami'si.koskocaman minareleri akşam olduğunda daha ihtişamlı oluyordu.pırıl pırıl aydınlanıyor,aydınlatıyordu...

oysa filistin böyle mi?her yerde silah sesleri,çığlıklar.geceleri yatağa korkarak giriyorum orada.arkadaşlarımın sayısı her geçen gün biraz daha azalıyor.bebekler,dedeler,anneler ve babalar ölüyor orada.

türkiye öyle değil anne.anneler,babalar çocuklarıyla serbestçe,korkusuzca parklara bahçelere gidebiliyor.çocuklar ölmüyor burada.aileler yabancı çocukları misafir ediyor.filistin de böyle olsaydı keşke.ülkemi seviyorum,silahlarını sevmiyorum.türkülerini seviyorum,çığlıklarını sevmiyorum.

bizim ülkemize de çocuklar gelsin isterdim.herkes gelsin!uçan balonlarla,kuşların sırtında,kelebeklerle gelsin...ama kimse uçaklarla gelmesin filistin'e...

işte böyle anne.Atatürk'ü tanıdığıma çok mutlu oldum.artık böyle bir kahraman olduğunu,bu güzel ülkeyi koruduğunu,kurtardığını biliyorum.ne mutlu bana!bazen düşünüyorum da,keşke bizim de bir 23 nisan'ımız,keşke bizim de bir Atatürk'ümüz olsaydı...

seni çok seviyorum anne.görüşmek üzere,hoşçakal...

-yıl 2003.or-an ilköğretim okulu 23 nisan kompozisyon yarışması 1.si olmuş idim zamanında.düzenlemeler için babamdan yardım istediğimde hangi kısımlarda etkili olduğu netçe görülüyor.kocatepe camisine götürülen 23 nisan çocuğu,dinimiz,amin.

bi de büyüyoruz falan ya,çok hoş bişey lan.esen kalın...